Android: Custom ROM vs oficjalny system od producenta

Dla wielu osób jedną z głównych zalet posiadania smartfona bądź tabletu z Androidem jest możliwość instalowania tzw. Custom ROMów, czyli nieoficjalnych wersji tego systemu zmodyfikowanych przez społeczność w mniejszym lub większym stopniu. Dzięki ich instalacji użytkownik zyskuje często wiele nowych funkcji czy bardziej zaawansowanych ustawień, które pozwalają lepiej dostosować system do swoich potrzeb. Nieoficjalne ROMy nierzadko są też o stabilniejsze lub szybsze od tych, które daje nam producent (np. ze względu na brak jego nakładki). Często również deweloper reaguje znacznie szybciej na wykrycie błędu (np. ostatnio w wypadku dziury w jądrze systemu dla urządzeń z procesorami Exynos, CyanogenMod wprowadził stosowane poprawki błyskawicznie, a Samsung do tej pory nie udostępnił aktualizacji z poprawkami). Dlatego właśnie, postanowiłem przedstawić wybrane zalety kilku popularniejszych „dystrybucji” Androida.

 

Zacznę od dodatkowych funkcji wspólnych dla większości Custom ROMów. Najbardziej rozpowszechnioną są konfigurowalne przełączniki od Wi-Fi, Bluetooth, itd. na liście powiadomień. Dziś są one dodawane do praktycznie każdego popularniejszego Custom ROMu, a nawet tych oficjalnych dostarczanych przez producentów. Ma je CyanogenMod, AOKP czy MIUI. Dodaje je także Samsung czy LG. W wypadku Custom ROMów są one oczywiście konfigurowalne. Możemy wiec wybrać jakie przełączniki mają być widoczne oraz w jakiej kolejności będą wyświetlane. W oficjalnych obrazach systemów dostarczanych przez producenta jeszcze się nie spotkałem z możliwością konfiguracji tego elementu.

 

Oprócz tego, wraz z instalacją nieoficjalnego ROMu zyskujemy też funkcję smart dial w aplikacji telefonu (część producentów nadal jej nie dodaje, domyślny program od Google’a też do tej pory tego obsługuje) czy możliwość włączenia wibrowania po połączeniu się z drugą stroną, co 45 sekund, itd. CyanogenMod dodaje również możliwość definiowania szablonów SMSów, które wstawiamy rysując ustalony wcześniej gest na ekranie. Przydatne, gdy szybko chcemy komuś napisać że nie możemy rozmawiać (np. stojąc na czerwonym czy śpiesząc się na autobus). W aplikacji SMSów znalazła się też opcja automatycznego konwertowania literek specyficznych dla danego języka na zwykłe (Opuszczanie unicode), dzięki czemu możemy korzystać z dowolnej klawiatury ekranowej bez martwienia się czy tę opcję posiada (aby zmieścić 160 znaków, a nie 70).

 

Custom ROMy pozwalają też lepiej wykorzystać sprzęt wbudowany w nasze urządzenie, np. diodę powiadomień, przycisk sprzętowy czy trackpad. W pierwszym wypadku możemy przykładowo ustalić różne kolory dla różnych aplikacji. Dzięki temu bez uruchamiania ekranu będziemy wiedzieli skąd pochodzi powiadomienie. Inne przykłady to ustawienie przycisku power jako wyzwalacza w aplikacji aparatu (gdy nie ma sprzętowego) czy wybudzanie bądź odblokowywanie sprzętowym przyciskiem Home, trackpadem czy regulacją głośności (przydatne, gdy przycisk Power jest na górze, a mamy duży ekran).

ROMy tworzone przez społeczność bardzo często oferują także rozbudowany ekran blokady, na którym możemy umieścić prognozę pogody, nadchodzące wydarzenia, dodatkowe skróty czy zmienić układ już obecnych elementów (np. zegara). Mowa oczywiście o tych bazujących na Androidzie 4.1 i starszych, w 4.2 możemy już natywnie umieszczać po prostu widżety. Nierzadko znacząco modyfikowany jest także interfejs wielu aplikacji systemowych (np. w wypadku MIUI, które niczym nie przypomina Androida od Google’a). Oprócz tego wszystkiego, Custom ROMy dają także pakiet bardziej zaawansowanych ustawień, np. podkręcania procesora czy zarządzania pamięcią. Praktycznie wszystkie oferują również dostęp do uprawnień roota (choć u części z nich, jest on domyślnie wyłączony).

Twórcy dodają również sporo drobnych, ale bardzo użytecznych modyfikacji. Przykładowo opcja robienia zrzutu ekranu czy ponownego uruchomienia w menu zasilania (wraz z wyborem, czy chcemy tylko zrestartować czy może wejść do trybu recovery lub bootloadera), obsługa profili, tryb oszczędzania energii i wiele innych.

Większość ROMów oraz instrukcje jak odblokować bootlader i je zainstalować znajdziecie na anglojęzycznym forum xda-developers. Oprócz tego, najpopularniejsze dystrybucje mają także własne strony, fora i często też wiki, np. CyanogenMod, AOKP czy MIUI (jeśli na ich stronach nie ma ROMu dla Waszego urządzenia to jeszcze nic straconego, często na xda-developers znaleźć można ich nieoficjalne kompilacje dla wielu dodatkowych urządzeń).